Andekuier
belevenissen van een wandelende tak
| | 
| 
| Hits: 4309
| | Hits: 4309
Het routeboekje "Jacobswegen in Nederland, deel 2" is onze reisgids voor het vervolg van onze route.
Waar we het Jabikspaad eindigt bij de Stephanuskerk in Hasselt start de route richting Zwolle.
We beginnen maar met een bak koffie op een terrasje aan de voet van de kerk.
De route van vandaag gaat van Hanzestad naar Hanzestad. Tussen die twee steden wandelen we eerst langs de uiterwaarden Het Zwarte Water en verderop langs de Overijsselse Vecht. Met het Het Haerster Veer komen we aan de overkant.
In het centrum van Zwolle eindigt deze wandeldag bij de Basiliek Onze Lieve Vrouwe ten Hemelopneming, beter bekend als de Peperbus
Fotoverslag : HIER klikken
Vanaf het NS-station Zwolle pakken we route weer op. Voordat we de stad uit zijn, wandelen we door "Het Engelse Werk", dat zijn naam dankt aan het park dat rond 1820 in Engelse landschapstijl werd aangelegd en daarna koen we al snel bij de IJssel . Vlak langs de camping in Hoog-Zuthem waar we inmiddels zijn neergestreken.
Halverwege komen we in Windesheim, altijd gedacht dat dit alleen maar de naam van de hogeschool in Zwolle was. Maar er is dus ook een plaats met die naam. Windesheim is een klein dorp met een lange en rijke historie. Het is namelijk de bakermat van de Moderne Devotie, een beweging die ontstond onder leiding van Geert Groote.
De weergoden zijn ons vandaag niet zo goed gezind en vlak voor we ons einddoel van vandaag Wijhe bereiken, gaan de sluizen open
Wijhe kennen we ook van de 4-daagse van Raalte, en wordt dan Hallowiehe genoemd.
Fotoverslag van Zwolle-Wijhe: klik HIER
Wijhe - Deventer : volgens onze reisgids een afstand van 21½ km. Grotendeels door agrarisch gebied , maar wel steeds in de buurt van de IJssel. We laten de auto vandaag achter bij het NS-station van Wijhe, daar pakken we de route weer op en hopen in de loop van de dag, per trein, weer terug te keren vanuit Deventer
Dit landschap had vroeger , ten tijde van de Koude Oorlog, een belangrijk strategische betekenis: een hele strook land tussen Kampen en Nijmegen kon onder water worden gezet, voor het geval de Russen zouden komen.
In Olst steken we met de pont de IJssel over, waarna het tijd is voor een bak koffie. Aan de overkant gaat de route verder via Welsum en Terwolde.
In Terwolde nemen we een kijkje in de Dorpskerk. Bij een opknapbeurt van de kerk zijn prachtige 1616 muurschilderingen tevoorschijn gekomen die daar rond 1540 zijn aangebracht.
Eenmaal buiten het dorp doemen de contouren van Deventer op. Deventer is een oude hanzestad. Het is één van de oudste steden van Nederland en heeft een prachtig historisch centrum.
Onze route eindigt vandaag bij de Grote of Lebuïniuskerk. In de kerk is Jacobus de Meerdere te zien als één van de slapende apostelen in de Hof van Getsemané.
Fotoverslag Wijhe-Deventer : HIER klikken
september 2016 : een weekje vakantie in de omgeving van Dieren.
Het is de bedoeling om in die week de route naar Nijmegen af te maken. Mooi weer is dan altijd mooi meegenomen, maar het kan ook te warm zijn.Daarom wandelen we in die week alleen van Deventer via Zutphen tot aan Brummen.
De IJssel maakt tussen Deventer en Zutphen enkele grote lussen waardoor we dan weer langs de IJssel en dan weer verder er van af lopen. Bij Epse lopen we over een landgoed met bijzondere bomen. Vlak voor hanzestad Zutphen steken we het Twentekanaal over , en in het centrum staat de Walburgiskerk. Deze kerk stamt uit de 11e eeuw, maar na branden en restauraties is de toren nog "slechts" 76 meter.
Daarna is het nog 7 km tot Brummen. In dit deel zien we de rivier bijna niet meer
Ook van dit deel is een fotoverslag : klik HIER maar
Na de lange, gedwongen rustpauze hebben we vandaag, 11 juni 2018, ook de route van het Jacobspad weer opgepakt.
We hadden de reis vorige keer afgebroken in Brummen. We reizen met bus en trein naar Brummen en dan moeten we dwars door Brummen de route weer zien te vinden. Als we de route naar het veerpont van Brummen naar Bronkhorst maar vinden, moet het goed komen. Toch moeten we onderweg een keertje vragen, want kennelijk vindt men één verwijsbord wel genoeg en moet je je vervolgens maar zien te redden.
De route brengt ons vandaag dus allereerst via het pont over de IJssel naar Bronkhorst. Dit stadje is al meer dan 1000 jaar oud. Een deel van Bronkhorst is aangewezen als rijksbeschermd gezicht. De plaats telt 38 rijksmonumenten waaronder een joodse begraafplaats. Daarna langs schouwpaden en enkele kilometers vóór Doesburg zien we de IJssel weer.
Doesburg is een oude Hanzestad, destijds strategisch gelegen op de kruising van IJssel en Oude IJssel, een zijtak van de Rijn. Er zijn heel historische panden bewaard gebleven in deze stad, die in 1237 stadsrechten kreeg.
Daarna is het nog 7 km tot onze tijdelijke verblijfplaats op de camping in De Steeg. Ons fotoverslag zien ? klik HIER
2 dagen daarna vervolgen we de route.
We starten vanaf de camping in De Steeg. De route loopt langs de camping. Lekker makkelijk dus , we zitten zo op de route.
De route voert ons reeds na enkele kilometers al over de Posbank, een schitterend gebied, met heel veel hoogteverschillen. Het is veel klimwerk en na zo'n lange afwezigheid dus flink vermoeiend. Misschien dat dat wel de reden is dat we vandaag tot 2 maal toe de weg kwijtraken.
De 2e keer, inmiddels waren we in Rozendaal, probeerde een oude , enigszins verwarde man ons de route te duiden.
We hadden er geen vertrouwen in , maar toch kwam het goed. Shame on us ...
Het eindpunt voor vandaag is de Eusebiuskerk in Arnhem. Per bus zijn we daarna weer terug gegaan naar De Steeg.
Voor fotoverslag : klik HIER
Voor het laatste deel van de route Hasselt-Nijmegen gaan we per bus naar Arnhem.
Daar starten we weer bij de Eusebiuskerk en we finishen bij de Jacobskapel in Nijmegen.
Arnhem aan de Rijn en Nijmegen aan de Waal.
We steken vandaag 2 rivieren over, via de John Frostbrug over de Rijn en via de Waalbrug over de Waal komen we in Nijmegen.
Het wordt de minst spectaculaire deel van de route Hasselt-Nijmegen : veel stedelijk gebied, maar bijna aan het eind , net voor we Lent binnen wandelen, toch nog een verrassing, een prachtige onderbreking in een theetuin
Ook van deze dag is een fotoverslag : HIER klikken
Opvallend was dat in dit deel van de route geen of nauwelijks route-aanwijzingen zijn.
Je kunt dus echt niet zonder boekje !!
In meerdere plaatsen hebben we naar een stempel gevraagd , maar daar had men nog nooit van gehoord ......... Jammer