Andekuier

In de serie "Gegarandeerd Onregelmatig"  is kort geleden een nieuw   wandelrouteboekje uitgekomen, te weten "Wandelen in het Vechtdal"

 Hoewel we al vele malen in het Vechtdal hebben gewandeld , vonden   we het toch een  goede reden om dit wandelboekje aan te schaffen.

 Voor alle duidelijkheid : we hebben het hier over de Overijsselse Vecht.   Naar alle waarschijnlijkheid reeds ontstaan in de laatste ijstijd, met   een lengte van ruim 160 km. Oorsprong in het Duitse en over een   lengte van plm. 60 km slingerend door Nederland , waar het riviertje   uitmond in het Zwarte Water.

Het wandelboekje bevat , niet zoals een bij LAW of streekpad routes van A naar B, maar een reeks van 12 rondwandeling. Dus geen denkwerk/organiseer voor wat betreft vervoer.

De eerste 6 wandelingen volgen hierna.

Wandelingen 7 t/m 12 komen onder het kopje "Wandelen in Vechtdal - deel 2"

Wandeling 1 is route Gramsbergen-Laar (Dld)-Gramsbergen.

Gramsbergen is van oorsprong een vestingstadje met in het midden een burcht. In vroegere tijden was Gramsbergen belangrijk door haar ligging aan de Vecht.

De heenweg naar Laar gaat over stille binnenweggetjes en na een lusje door Laar was de terugweg langs de Vecht. Dat was best wel even spannend, immers hoe nat zou het zijn. Week geleden lag er nog een pak sneeuw. Gelukkig viel het mee, op één momentje na: een brede greppel van plm. 2 mtr breed, door het vele water nu dus een sloot. Er lag een plank overheen, maar die boog nogal door, het leverde helaas een paar natte sokken op. 

(lekke schoen   ...blijft balen, zolang de winkels gesloten blijven )

Fotoverslag zien ? je vind het hier

Zaterdag 27 febr. 2021 : wandeling 2 , route Boswachterij Hardenberg, afstand 13 km. Volgens het wandelboekje staat ons vandaag veel te wachten : rivierlandschap, brinkdorpje, bos, heide en strand. Alleen de zee ontbreekt.  We laten ons maar verrassen.  Wat van tevoren vaststaat : verreweg de meeste paden zijn vandaag onverhard.

 Eén van de vennetjes in boswachterij Hardenberg  is het Zwanenmeer, die eigenlijk Haarplas heet, maar omdat het vanuit de lucht gezien de vorm van een zwaan vertoont, heeft de plas dus een dubbele naam. Leuke plek om even een broodje te eten.  In de vorige eeuw zijn door overbegrazing veel zandverstuivingen ontstaan en is veel bos aangeplant. Begin van deze eeuw is van dit bos veel weer omgezaagd en de heide kwam daarna weer tot ontwikkeling. De Vecht zien we vandaag slechts in de verte. Vlak voor het einde van deze wandeldag ligt ons nog een flinke klim te wachten , n.l. de Rheezerbelten, een 12 mtr hoge zandrug. Eeuwen gelegen zijn er eiken geplant om de buurt te beschermen tegen het stuivende zand. De wind bleef natuurlijk gewoon waaien en de boompjes bovenop de zandrug zijn eigenlijk de toppen van de geplante bomen.

ook van vandaag is een fotoverslag

Wandeling 3, route Beerzer Bulten, afstand 15 km. De route zou moeten beginnen met een aantal lange paden om uiteindelijk de spoorlijn over te steken. Duidelijk toch... helaas ligt het terrein tegenover de start-locatie van vandaag  helemaal overhoop.  Maar waarom ? Landschap Overijssel blijkt hier bezig te zijn met herinrichting en verbetering van het gebied. Het kostte ons veel zoekwerk,  de aanwijzingen uit het boekje hadden we niets aan. De spoorlijn zagen we, dan maar op aan.  Eind verderop is een spoorwegovergang,  kunnen we in ieder geval oversteken, en een eind verderop zitten we zowaar weer op de route.                                Het 2e deel van de route vergoed echter zoveel dat we het bovenstaande snel weer vergeten zijn. Kilometers lang wandelen we langs oude Vechtarmen. Niks geen rechte paden meer en volop natuur,  die heel langzaam aam het ontwaken is. Als afsluiting van de dag mogen we de bulten van Beerze gaan beklimmen.     pff....                                                                                                                                  het fotoverslag van vandaag zien ? klik hier

Rondwandeling Stegeren, Junne, Karshoek is wandeling nr 4.  Afstand voor vandaag 15 km. Tot nu toe gaan alle voorgaande routes eerst via (soms lange) bospaden en het mooiste deel van de route is telkens voor het laatst bewaard.  Super...  Aan de plattegrond van de dag-wandeling te zien, is dat vandaag ook weer het geval. "Zullen we dan gelijk maar met het laatste deel beginnen?" .. Wat ook opvalt vandaag is dat we niemand tegenkomen, heerlijk rustig dus. Wel opletten, want onderweg is er door boswerkzaamheden geen pad meer te zien. Maar met de Vechtarmen aan de linkerhand komt het toch goed. Buurtschap Stegeren is een rustig stukje Vechtdal. Dat schijnt in oorlogstijd wel anders te zijn geweest. Volgens de overlevering zijn hier 14 wapendroppings geweest. Ook geheim-agenten zijn hier per parachute naar beneden gekomen. En dankzij een goede organisatie en zwijgzaamheid van de bevolking is er nooit iets ontdekt. In het boekje lezen we dat langs een Vechtarm het leefgebied is van de Grote Weerschijnvlinder. Er is een biotoop gecreëerd waar deze met uitsterven bedreigde vlinder zich thuis voelt. Jammer voor ons dat de vlinder zich pas in juli en augustus laat zien.  Meer foto's zijn te zien in ons fotoverslag

Dinsdag 9 mrt 2021 : wandeling nr 5, Stegeren en Junner Koeland, afstand 14 km. Aan de plattegrond van de route te zien, krijgen we vandaag een afwisselende route voorgeschoteld : bos, heide, esgronden en jeneverbesvelden. Ook de Vecht zal in beeld komen.  Kort na de start wandelen we op de Hessenweg. Nu een breed zandpad, maar vanouds  is dit een snelweg. Het was een handelsweg vanuit Duitsland; kooplieden kwamen met hun zware wagens, voortgetrokken door meerdere paarden en meestal in konvooi , via Hardenberg en Zwolle naar Utrecht om hun waar aan de man te brengen.

Op de Junner koelanden werd het vee van de boeren uit de buurschap geweid. Een zgn. koeier was overdag verantwoordelijk voor de koeien.  Voor het zover was, ging hij 's morgens eerst bij alle boeren langs en riep dan: "de biesten los".   Nu is het Junner Koeland een beschermd natuurgebied.  

Wat ook vandaag weer opvalt , hoe goed de route aangeduid wordt. Geen enkele keer is er twijfel over de routebeschrijving. 

Meer foto's op : https://photos.app.goo.gl/vhBzeWEKR1cNAKgG9

Wandeling nr 6, , Ommen Sahara Junne. De kortste afstand uit het boekje, te weten 10 km. Mooie afstand om op een namiddag te wandelen. Het pakte evenwel anders uit. De route start bj camping de Besthemmerberg,  sindskort Ommerland geheten. Na ongeveer een kilometer komen we aan bij de Sahara. 

De Sahara is een zandverstuiving van ca. 21 ha. groot. In 1840 werden in deze omgeving bossen aangelegd om de stuifzanden te bestrijden. Alleen dit gebiede moest open blijven en is geschonken aan Staatsbosbeheer. Aanvankelijk waren er 2 open vlaktes, maar sinds 2019 is een tussenliggens bos, op een enkele markante boom, gekapt waardoor het zand weer volop kan stuiven. En dit komt reptielen, planten en insecten weer ten goede. 

Voor ons bleek de Sahara een flinke barriére te zijn, want hier zijn we de weg kwijt geraakt.  En als het daarna ook nog eens flink begint te regenen, wil je maar één ding : zo snel mogelijk terug naar de auto. 

Zaterdag 20 mrt de herkansing, maar dan wel  beter opletten en dat lukte. Wat ik bij het verslag van de vorige etappe schreef over de routebeschrijving , geldt dus nog steeds. 

Verderop wandelen we langs een prachtig boerderijtje met de naam "de Diessel" . Helaas wist de bewoner ook niet waar de naam vandaan kwam. Wat ook onduidelijk is waarom een volgende grote zandvlakte op de route de naam heeft van een Afrikaanse woestijn, de Kalahari. 

Ooit was deze zandverstuiving nog groter dan de Sahara, maar door begroeiing van zgn. pioniervegetatie wordt het zand steeds meer vastgehouden. 

Ons fotoverslag van de beide dagen vind u hier